Ik heb besloten om, omwille van een beetje bekendheid te kweken en om de website actief te houden, ook blogs te gaan schrijven die niet per se over mijn schrijfwerk gaan. Ik begin met een voor veel voetbalfans treurig onderwerp: Vitesse.
Vandaag is bekend geworden dat Vitesse haar proflicentie heeft verloren, wat inhoudt dat ze komend seizoen niet meer in het betaald voetbal actief mogen zijn.
Vitesse is een club die op een of andere manier altijd mijn sympathie heeft genoten. Misschien komt het doordat ik een tijdje in Ede woonde en een groepsleider genaamd Bas supporter was van ‘Vitas’, zoals hij die club steevast noemde? Of misschien komt het door een zekere Sjantaltje, zoals ik haar naam vaak gekscherend schreef op het destijds geweldige MSN en eveneens een fanatiek aanhangster was. Of komt het doordat ze, op die laatste speeldag in 2007 na, vrijwel altijd de strijd aangingen tegen de traditionele top drie? Of komt het dan tóch door hun verwoede pogingen om mee te doen aan de top? Via eerst Hollywood aan de Rijn en Karel Aalbers’ natte droom en daarna de Georgiërs en de Russen, die de club binnen drie jaar wel even aan de landstitel zouden helpen? Hoe dan ook, het gaat me aan mijn hart dat deze club uit het betaald voetbal zal verdwijnen.
Vitesse, ja, ze hebben ons smadelijke, pijnlijke en teleurstellende momenten bezorgd. Maar dit geldt ook voor onze concurrenten, en ik zal het maar gewoon zeggen: ik ben voor Ajax! Daarmee hielpen ze Ajax natuurlijk weer een handje! Het was een club die vaak vermakelijke spelers in hun selectie had en waarvan je soms, zeker in roerige tijden bij Ajax, dacht: hadden wij die speler maar! Vitesse, een club die, als je het mij vraagt, standaard in de eredivisie hoort en daar sinds 1989 vastgeroest zat. 1989, ik geloof dat dat ook het jaar is waarin ik flitsen van het voetbal begon te volgen, al is het eerste seizoen wat ik me volledig kan herinneren 1992-1993, hoewel de avond en de finale van de UEFA Cup nog altijd stevig in mijn hoofd zit en mijn moeder een zekere Walter Casagrande een rot Italiaan vond. Ik kwam er na even gezocht te hebben hoe je zijn naam schrijft, trouwens achter dat het een Braziliaan is, maar dat terzijde… En natuurlijk mijn eerste mini voetbal-hartaanval met die bal op de lat…
Enfin terug naar het onderwerp. Vitesse, we zullen het voortaan zonder hen moeten doen. Of ze ooit weer terug zullen keren? Wel, ik hoop het, maar dat zal een lange weg worden. Maar kijk naar RBC, van wat ik lees lijken die ook stapje voor stapje weer terug te keren in het betaald voetbal. Ergens hoop ik dat tijdens het hoger beroep wat Vitesse ongetwijfeld zal aanspannen, een wonder plaats zal vinden. Maar daar durf ik in deze blog niet vanuit te gaan.
Voor nu is het dus een bittere pil die men in Arnhem moet slikken. Dus Bas, als je je na meer dan dertig jaar nog herinnert wie dat kleine ventje was dat het altijd over Captain Planet en Ajax had en dit leest, sterkte! Voor Sjantaltje en alle andere liefhebbers en supporters die Vitesse een warm hart toedragen, uiteraard óók heel veel sterkte gewenst.
De club Vitesse zoals wij die kennen, is niet meer. Dus zeg ik met weemoed in mijn hart…
Adieu, Vitas!