Hier vindt u informatie over het volgende schrijfproject:
Stel je voor, Amerika, het land van de vrijheid en de thuisbasis van de dapperen, onder het juk van een dictatoriaal regime. Daar waar niet langer de nationale vlag de gebouwen en muren siert, maar de vlag van de Democracy Vanguard! Een dolk in de rug van de eens zo trotse Amerikanen!
In mijn drieluik ontvouwt zich in de 22ste eeuw een situatie waarin de Democracy Vougard de controle heeft over het land. Een overheid die streng toezicht houdt op elk aspect van het dagelijks leven. Van wat je eet tot hoe laat je thuiskomt. En ook nog eens bepaalt voor welk beroep je geschikt bent en welke opleiding je dus moet gaan volgen.
Stel je voor dat elke burger verplicht is een ID-chip te dragen verankerd in je pols en verbonden met een EcoLink-apparaat, die nauwkeurig bijhoudt wanneer je je huis verlaat, een ander gebouw betreedt of thuiskomt. Een realiteit waarin zelfs het krijgen van kinderen onderworpen is aan de goedkeuring van de overheid, en vrouwen vanaf hun zestiende verplicht zijn een anti-zwangerschapschip te dragen. De jeugd wordt geconfronteerd met regels en beperkingen die hun dagelijkse leven beïnvloeden, van de avondklok tot de verplichte deelname aan partij ideologie avonden.
Stel je voor dat er strenge regels zijn over wat je kunt eten, met een verbod op junkfood in scholen en gezondheid bevorderende maatregelen die overgewicht proberen aan te pakken. Een wereld waarin het dagelijkse leven wordt beïnvloed door deze strakke voorschriften, van het eten op je bord tot het moment waarop je het tafelkleed kunt verlaten.
De dictatuur doordringt zelfs de kleinste details van het dagelijks leven. Stel je voor dat er specifieke openingstijden voor supermarkten gelden, afhankelijk van je leeftijd, en een strikte avondklok die elke burger dwingt op bepaalde tijdstippen thuis te zijn. Overal zijn grote punaises in de grond verankerd, verbonden met overheidscomputers, die registreren wanneer je voorbij loopt of een gebouw betreedt.
Er zou er zelfs een staatsinstituut zijn dat ongehoorzame minderjarigen voor drie maanden onderbrengt, allemaal in naam van gehoorzaamheid en het indoctrineren van de jonge geesten met de idealen van de heersende partij.
Dit is slechts een kijkje in de wereld die mijn verbeelding samen met mijn fantasie heeft gecreëerd, een wereld die zich moet gaan ontvouwen in naar ik hoop een spannend drieleuk, wat de lezer hoop ik zal gaan boeien!
Deel Een:
In het eerste deel van dit naar ik hoop boeiende drieluik betreden we de wereld door de ogen van Dex Harisson, later gewijzigd naar Harryson, een mutant die na jarenlang verborgen te hebben geleefd in een bunker, per ongeluk strand in voor hem een hem totaal onbekende, post-apocalyptische wereld die in de bunker de ‘bovenwereld’ werd genoemd. Dit is niet het Amerika dat hij zich herinnert vanuit de boeken en films die hij heeft gelezen en gezien. het is een ruïne van wat ooit lijkt zijn geweest, een symbool van verval en verandering.
Dex ontdekt al snel dat Amerika geregeerd wordt door de Democracy Vanguard , een meedogenloze organisatie die strikte regels oplegt en een nieuwe orde heeft ingesteld. Voor mutanten zoals Dex betekent dit niet alleen een voortdurende strijd om te overleven, maar ook om hun plaats op te eisen in een samenleving die hen als afwijkingen beschouwt.
Fragment:
De bunker! Plots besefte hij dat hij nu helemaal alleen was in deze onherbergzame bovenwereld. “Als ik gewoon op mijn plaats was gaan zitten, zou ik nu met Gabriëlla praten over de buitenlucht…”
Zijn gedachten werden ruw onderbroken door een hard geluid. Hij zag vijf mannen op hem afkomen, gekleed in beschermende outfits met het logo van D.C.F. en een Cobra erop.
Dex keek angstig om zich heen, zoekend naar een uitweg, maar de D.C.F.-leden hadden hem snel omsingeld.
“Een mens of mutant!” riep Brent. “Wat doe je hier?”
“Wie zijn jullie?” stamelde Dex, twijfelend of hij zijn mutanten gave moest gebruiken.
“Wij willen ook weten wie jij bent,” zei Taz. “En vertel de waarheid, want we zijn geen lieverdjes.”
Brent stapte naar voren. “Dus, wie ben jij en wat doe je hier in het oude gedeelte van Tampa?”
“Oude gedeelte van Tampa?” vroeg Dex verbaasd.
Zev keek naar Brent. “Hij heeft geen identiteitschip en onze scanner detecteert niets. Het tablet zegt dat hij totaal onbekend is.”
“Dat kan niet!” riep Taz. “Elk intelligent wezen in Amerika moet digitaal geregistreerd zijn bij de Democracy Vanguard! Heeft hij geen tijdelijk visum?”
“Verspil geen tijd, jongens,” onderbrak Brent met een uitdagende toon de instructies van de baas. “Hij is onmiskenbaar een nieuwe soort vermomde Scouter, mens of mutant die overgelopen is naar de vijand. Dat is toch overduidelijk? Waarom zou er anders een noodsignaal van hem uitgaan? Het is duidelijk een valstrik, heren!” Brent richtte zijn geweer op Dex, die geschrokken wegrende, gebruikmakend van de verwarring en zijn teleportatiekrachten om uit de omsingeling te ontsnappen. Hij landde ongeveer honderd meter verderop. Teleporteren kostte echter veel energie, dus hij kon het slechts met tussenpozen doen, net als de mutant wiens gave hij had overgenomen. Zonder te aarzelen zette hij het op een lopen.
“Ben je nu tevreden, Brent?” riep Zev verwijtend. “Hij is ons weer ontglipt terwijl we hem bijna hadden!”
“Nou, hij moet wel iets ernstigs misdaan hebben, toch?” opperde die echter vinnig.
Achtervolg hem, jongens,” zei Zev, Brents opmerking negerend. “Scan de omgeving, vind hem, verdoof hem en breng hem naar het voertuig. We moeten uitzoeken wie hij is, waar hij vandaan komt en wat zijn doel hier is. En dat graag levend en wel!”
“Levend en wel?” riep Brent uit, zijn verbazing niet verbergend. “Ben je gek? Denk eens aan de problemen die hij kan veroorzaken!”
Dex, wiens leven tot nu toe beperkt was tot de veilige, doch benauwde muren van de bunker, ontdekt al snel dat de strijd voor mutanten in deze nieuwe wereld tweeledig is. Ze vechten niet alleen voor hun rechtmatige plek in een samenleving die hen vreest en verafschuwt, maar ook voor hun eigen menselijkheid en identiteit.
Terwijl Dex samen met onder andere zijn vriendinnetje Jill Lawrence navigeert door deze nieuwe wereldorde, worden lezers meegenomen op een aangrijpende reis die hen confronteert met de vraag: “Wat betekent het echt om mens te zijn in een wereld waar ‘anders zijn’ zowel je grootste kracht als je grootste vloek is?”
Deel Twee:
In de dystopische wereld van de Democracy Vanguard, schijnbaar verankerd in een schijnbare welvaart met straten en parken die de namen dragen van historische iconen, sluimert een groeiende ontevredenheid. Onder dit ogenschijnlijke comfort broeit een diepere onrust, vooral onder de jeugd en jongvolwassenen, die steeds meer begint te twijfelen aan de woorden van President Yanakakis. Terwijl de regering strakke regels oplegt, verlangt de bevolking naar vrijheid en rechtvaardigheid en terug naar het Amerika van vroeger, waar de vlag van het land de gebouwen en muren sierden en niet die van de Democracy Vanguard!
Fragment:
Plotseling viel hun oog op een onopvallend bestelbusje dat half verscholen stond in een donkere steeg. De nieuwsgierigheid kriebelde in Daniella’s buik, en ze kon het niet laten om Raven te porren.
“Rav, kijk daar!” fluisterde Daniella terwijl ze naar het bestelbusje wees. “Wat denk je dat daar gebeurt?”
Raven fronste zijn wenkbrauwen en volgde Daniella’s blik. “Geen idee, misschien is het gewoon een late levering of zo, mijn probleem is het niet. Laten we doorgaan voordat we te laat zijn voor de avondklok.”
Maar Daniella kon haar nieuwsgierigheid niet bedwingen.
‘’Dat busje staat hier niet zomaar verscholen, Rav,’’ fluisterde ze geheimzinnig. Ze sloop dichterbij en ontdekte dat de achterklep busje op een keer stond. Een vage geur van tabak en drank bereikte hun neuzen.
‘’Wat is dat voor geur,’’ mopperde Raven, ‘’laten we gewoon gaan, Daantjuh!’’
“Drank, tabak en sigaretten,” stamelde Daniella ontzet. ‘’Kijk nou toch, Rav, dat is… Dat is hartstikke illegaal!’’
Inderdaad had de Democracy Vanguard rookwaren en sterke drank al enige jaren geleden strikt verboden en was het strafbaar om het in bezit te hebben. Raven kende het fenomeen eigenlijk alleen van tv en zo. Net als voor Daniella was het de eerste keer dat hij het onder ogen kreeg.
“Rav, laten we eens een kijkje nemen,” fluisterde Daniella opgewonden. “Ik wil wel eens weten hoe die tabak ruikt en aanvoelt.”
‘’Waarom?’’
‘’Nou, de ouderen zeggen toch altijd dat het zo’n indringende geur had, wat iets deed met je en een bepaalde sfeer creëerde? Nou dan ben ik wel eens benieuwd.’’
Raven zuchtte, maar liet zich uiteindelijk overhalen om samen het busje te onderzoeken. Bij het openen van de deuren werden ze geconfronteerd met dozen vol drankflessen en stapels tabaksproducten.
“Wat is dit allemaal?” vroeg Daniella verbaasd.
Daniella en Raven stonden oog in oog met de verboden voorraden van drank en tabak. De verleiding was te groot voor hun nieuwsgierige geesten. Daniella pakte voorzichtig een fles uit een van de dozen en bestudeerde het label terwijl Raven zijn hand door de stapel tabaksproducten liet glijden.
“Kijk eens naar dit spul,” fluisterde Daniella opgewonden. “Denk je dat het zo smaakt als ze zeggen?”
Raven haalde een pakje sigaretten tevoorschijn, draaide het rond in zijn handen en trok bedenkelijk zijn wenkbrauwen op. “Ik geef toe dat ik altijd al wilde weten hoe het is om een sigaret te roken en hoe sterke drank nou zou smaken. Maar ik weet niet of…”
Daniella knikte met een grijns. Nu hebben we de kans, toch? Als jij nu even twee sigaretten pakt dan…’’
‘’Daan, hier krijgen we problemen mee, als we…’’
Langzaam, bijna onmerkbaar, begint er een ondergrondse beweging te ontstaan. Kleine protesten en stille rebellie sijpelen door de samenleving, gedreven door de onwil van met name de jeugd om zich te conformeren aan een systeem dat hun toekomst beperkt. President Yanakakis, eens geprezen als visionair, wordt nu gezien als een symbool van onderdrukking.
Wees voorbereid om op reis te gaan naar New York, waar Raven Ironwood en Daniella Reynolds leven. Een stad verdeeld in fictieve wijken, waar elke straat een eerbetoon is aan beroemde Amerikanen. Opgegroeid in de beschermde omgeving van welgestelde families, maar toch worden geconfronteerd met de harde realiteit van een systeem dat hen beperkt in hun keuzes en ambities. Terwijl ze worstelen met de verwachtingen van hun ouders en de druk van de samenleving, beginnen ze te twijfelen aan de legitimiteit van de regering en worden ze voorzichtig betrokken bij de opkomende oppositie.
Het is in deze context van toenemende spanning en onderdrukking dat hun verhaal begint, waarbij de lezer wordt uitgenodigd om deel te nemen aan een wereld waarin de strijd om vrijheid en gerechtigheid centraal staat. Hoe zullen Raven en Daniella zich staande houden in een samenleving die hen liever gecontroleerd ziet dan vrij? Welke rol zullen zij spelen in de groeiende opstand tegen de heersende macht? Het antwoord ligt verscholen in de bladzijden van het toekomstige boek.
Deel Drie:
Daarover volgt in de nabije toekomst, meer informatie! Het is niet de bedoeling om met spoilers rond te gaan strooien. 😉
Maar… Welke raadsels liggen er nog verborgen, waar kwamen die mutanten ineens vandaan, daadwerkelijk door een zonnevlam of bepaalde stand van de maan die maar eens in de zoveel miljoenjaar voor komt? Heeft de Democracy Vanguard er iets mee te maken, of…